Verborgen Delen

Sommige mensen praten makkelijk over hun gevoelens en er zijn anderen die dat niet doen. Er zijn ook mensen die net doen alsof ze makkelijk over hun gevoelens praten, maar niet over de dingen die ze echt diep raken. Die lijken dan open, maar zijn het niet helemaal. Er zijn ook gevoelens waar bijna niemand graag over praat.

Schaamte is er zo een. Praat maar eens over je gevoel van schaamte. Dat is lastig want je schaamt je immers. Je wilt het liefst dat niemand je ziet, door de grond zakken en pas weer bovenkomen als iedereen jouw stommiteit vergeten is. Iedereen behalve jij natuurlijk.

Als iemand zich voor jou schaamt, is dat bijna nog erger, want vaak kan je er niets aan doen. Je vriendje schaamt zich voor je als zijn vrienden erbij zijn omdat hij je niet slank, sexy, intelligent genoeg of wat dan ook vindt. En soms denk je dat iemand zich voor je schaamt, want dat moet wel want je vindt jezelf niet slank, sexy enzovoort genoeg. Maar even checken of dat zo is, doe je niet makkelijk, want daar schaam je je teveel voor. Bovendien kun je denken dat de kans groot is dat de ander het ontkent, omdat hij of zij dan bijvoorbeeld medelijden met je zou hebben, dus waarom zou je het dan vragen. Je weet toch wel dat het zo is. Wat een ellende! Dat dit helemaal niet zo hoeft te zijn, past niet in het wereldbeeld van zo iemand, want dat wereldbeeld is gebaseerd op afwijzing omdat hij is opgegroeid in een gezin waar afwijzing aan de orde van de dag was. Hij was niet goed zoals hij was.

Verraad is er ook zo een. Je zal maar iemand verraden hebben. Vermoedelijk zijn er niet veel mensen die dat toegeven want het is ‘not done’ om iemand te verraden. Zoiets doe je niet! En als iemand jou verraden heeft, zal je dat ook niet zo gauw vertellen want dan komt schuld in het spel. Als er geen sprake van schuld zou zijn, zou er niets te verraden zijn. En stel dat iemand je heeft verraden voor iets wat je niet hebt gedaan, wie zouden ze dan geloven?

Over schuld gesproken. Als je echt het gevoel hebt dat je schuldig bent aan iets, dan vreet dat je op van binnen, het is heel erg moeilijk om daarover te praten. Dat wordt dan een geheim. Kijk maar eens naar ‘Achter gesloten deuren’ op tv. Een en al geheimen die te maken hebben met schuld. Drama’s worden dat.

Dit soort gevoelens noemen we in de Emotieve Therapie ‘Verborgen Delen’. Allemaal gevoelens waar de meeste mensen niet makkelijk over praten. Tijdens de sessie merken we ook dat ze ‘duiken’, ze worden even voelbaar in het lichaam en verdwijnen net zo snel als ze gekomen zijn omdat cliënten ze niet willen voelen. Er zijn een heleboel Verborgen Delen, maar we vragen er acht rechtstreeks op: schaamte, spijt, schuld, geheimen, belofte, taboe, verraad en leugens. De rest (denk bijvoorbeeld aan verbittering, jaloezie of weerzin) komen indien nodig vanzelf naar voren binnen de sessie. Tijdens iedere sessie vragen we eerst de Verborgen Delen op. Doen we dat niet dan kunnen ze de sessie negatief beïnvloeden, er is dan iets waarover niet gepraat kan worden. Deze ladingen worden ‘recursief’ genoemd. Een recursieve lading belemmert de sessie nog voordat die begonnen is.

Verborgen Delen zijn secundaire problematiek. Ze komen voort uit ladingen die zijn ontstaan door traumatische ervaringen. Die ladingen zijn primaire problematiek. Als bijvoorbeeld een geliefde zelfmoord heeft gepleegd, kunnen daarna gevoelens van schuld ontstaan, als je verkracht bent, komt er vaak weerzin als secundaire lading.

Nou werken niet alleen deze ladingen recursief ook bepaalde situaties kunnen dat zijn. Dit zijn dan specifiekere items, terwijl de Verborgen Delen gelden voor een heleboel mensen. Bij een cliënt van mij werkt alleen al het noemen van een enkel woord recursief omdat hij de ervaring heeft ‘gepakt’ te kunnen worden op een woord.

Gaan liggen kan ook recursief werken. Soms speelt schaamte daarin een rol, maar ook het kwetsbaar worden speelt dan mee. Soms zitten cliënten liever. Ik heb in mijn nieuwe praktijk nu zo’n geweldige chaise longue, die het midden houdt tussen zitten en liggen. Een mooie oplossing al zijn er ook mensen die liever wel helemaal plat liggen. Daar moet ik nog even iets voor verzinnen met een matras of zo. Daar wordt aan gewerkt. In ieder geval is de opluchting groot als cliënten hun gevoelens van schuld, schaamte etc. achter zich kunnen laten als ze geneutraliseerd zijn in het gevoelscentrum. Pas daarna werken we met de ladingen die we hebben gevonden in ons voorgesprek. Op deze manier kunnen we wel vijftien of meer ladingen per sessie neutraliseren. Dat ruimt lekker op!