Het Scheppingsverhaal van Eth, deel 9: Het Lot
Rodu sloeg zijn vleugels uit en verhief zich van de kale boom. De enige in de verre omgeving. Hij zweefde over de woestijn en zocht de andere leraren. “Waar is iedereen?” vroeg hij zich af.
Een voor een ontdekte hij ze in de woestijn. Ze waren allemaal op pad, verzonken in hun eigen wereld, eenzaam. Hij keek naar ze vanuit de lucht. Soms liepen ze langs elkaar heen, maar het leek alsof ze elkaar niet zagen. “Ze zijn allemaal gevangen in de illusie van afgescheidenheid,” wist hij ineens.
Hij zocht prinses Eth op. De Reuzenschildpad lag te rusten in de schaduw van een rotsblok en werd wakker toen Rodu met zijn snavel op haar dikke schild tikte. “Dag Rodu,” zei ze. “Wat kan ik voor je doen?”
“Al onze leraren zijn gevangen geraakt in de illusie van afgescheidenheid,” zei Rodu. “Hoe kan dat nou Eth? Ze zijn allemaal doordrenkt van jouw wijsheid. Ze zijn allemaal door jouw kennis geheeld. Hoe kan het dan dat ze nu ineens weer in hun oude pijn zitten? Dat was toch opgelost? En nog gekker: ze lijken het nauwelijks te merken!”
Eth dacht lang na. Rodu dacht net dat ze weer in slaap was gevallen toen ze begon te spreken: “Er is maar één wezen die dit kan veroorzaken: de Lotspin.”
“De Lotspin? Wie is dat dan? Daar heb ik nog nooit van gehoord!” zei Rodu.
“Dat klopt, die kom je ook niet zo snel tegen. Het is een soort Schaduwspin die in de diepste duisternis van onze aarde woont. Ze komt alleen tevoorschijn als dieren zich vanuit liefde en vrijheid beginnen te manifesteren. Als je gebeten wordt door de Lotspin dan zorgt zij ervoor dat je terugkomt in de lijn van je ergste pijn. Door haar gif voel je je weer afgescheiden en alleen, je voelt je weer alsof je niets kunt, niets waard bent of dat je er niet mag zijn. Ze zuigt de energie uit je lichaam, zodat je je niet meer tegen deze pijn kunt verweren.”
“Waarom zou ze dat doen?” vroeg Rodu.
“We zijn geneigd om dit soort dingen negatief te maken,’’ antwoordde Eth. “Misschien is dat helemaal niet het geval. Misschien doet ze het wel om je bewust te maken van je hele geschiedenis. Ze slaat haar poten uit op je karma, op de lijn van pijn die door je voorouders aan je is doorgegeven, op hoe je er mag zijn in liefde en brengt dat allemaal bij elkaar en dan is het plaatje compleet. Het Grote Orakelboek zegt dat wij geschapen zijn om vrij te zijn, maar dan moeten we eerst weten hoe het is om gevangen te zijn, gevangen in pijn en gevangen in illusies. En om dan vrij te worden en wéér gevangen te zijn. Het gaat over bewustzijn.
De rillingen liepen Rodu over zijn vleugels. Hij wist dat het klopte.
“Het is ons lot om vrij te zijn,” zei Eth. Kijk maar wat het doet als je het gaat behandelen. Je zult zien dat de dieren zich dan vanuit hun lot kunnen manifesteren.”
Rodu ging aan de slag met Alar, Dovcra, Hager en Mawi en hij paste de technieken toe die Eth hem had geleerd. Het was wonderbaarlijk, het was net alchemie, waarbij je van gewone metalen goud maakt. Het was net als het transformeren van gif waardoor het gif ineens een geneesmiddel wordt. Het was groots! En op het moment dat hij het gif bij zijn vrienden transformeerde, voelde hij zichzelf ook genezen. Hoe lang had hij geleefd in dagen die nachten waren en in nachten die dagen waren, als in een woestijn van onwetendheid. Hij voelde zich naar het licht trekken en wakker worden. Hij vloog over wat tot voor kort de woestijn was geweest en realiseerde zich dat deze woestijn zelf een illusie was. In werkelijkheid was er overvloed aan water, planten, dieren, voeding, liefde, geluk.
Rodu vloog naar Eth, die zich tegoed deed aan verse waterplanten. “Eth!” riep hij al vanuit de lucht. “Het werkt!”
Lees ook de eerdere delen van het Scheppingsverhaal van Eth: 1. Het Scheppingsverhaal van Eth: Een waargebeurd sprookje 2. Het Scheppingsverhaal van Eth: Eth's evolutie 3. Het Scheppingsverhaal van Eth: Het verhaal van Reps en Ips 4. Het Scheppingsverhaal van Eth: Het kroningsfeest 5. Het Scheppingsverhaal van Eth: De grote samenkomst
